Een snelle ombouw van een standaard faller model, de betonmolen. De ruimte laat het niet toe om de betonmolen te laten staan. Ik gebruik een vuilcontainer om de decoder en accu’s in te verstoppen.

We hebben met een klein team gekeken naar de betrouwbaarheid van de auto’s over de langere termijn. Die valt vies tegen.

Onderstaand een poging om de aandrijving wat minder speling te geven en zo hopenlijk wat langer te kunnen genieten van de investering.

In een klein stukje messing heb ik een zo precies mogelijk gat geboord en over de as geschoven en aan de zijkant vastgelijmd. Nu is de speling weg en draait het mechaniekje nogsteeds soepel. We gaan zien of dit helpt.

[[aanvulling 2015: Ja het helpt!]]

Geinspireerd door de kwaliteit van het Brekina model van de Mercedes bus kocht ik een vrachtvagen voor mijzelf. Een Krupp Titan uit de jaren 50 met van die vreemde voelsprieten. De ombouw moest een meesterwerkje worden. Een verslag.

Het model van Brekina is een plaatje. De kwaliteit van de details is bijzonder hoog. Het logo op de neus is een metalen onderdeel. De voelsprieten zijn van kunststof en lijken erg breekbaar.

Ai, lichtjes op een stokje. Dat is een uitdaging.

De banden zijn van rubber. Mooi want deze zijn niet zo maar te vervangen. De maat is afwijkend.

De voorbanden zijn smaller dan de achterbanden. De banden van de aanhanger hebben dezelfde breedte als  de achterbanden.

Een groot deel van het onderstel is van metaal. Dat maakt het inbouwen van de motor wel iets lastiger. In het volgende plaatje heb ik aangegeven wat van metaal is (rood) en wat van plastic (geel).

Een eerste onderzoek op internet geeft dat de sprieten inderdaad alleen maar sprieten zijn, ze helpen de chauffeur om te bepalen hoe groot de auto is.

Knipperlichten zijn allemaal achteraf toegevoegd. De oorspronkelijke auto had mechanische richtingaanwijzers vlak achter het tweede raampje aan de zijkant van de cabine. In het Brekina model is nog wel een deukje te vinden. De lampen aan de voorkant zijn dus alle vier wit. Ik zie nu pas dat de onderste twee geel kunnen zijn. Ik zal nog proberen deze achteraf wat bij te kleuren met lak. Dit staat nog niet op de gemaakte foto’s.

De bumper kan gelukkig los. De koplampen zijn uitgeboord zodat er 0603 ledjes in passen. De knippers zijn 0402 oranje en liggen los aan de zijkant. Deze laatste had ik nog net genoeg (4 stuks) om er na veel gepruts twee werkend over te houden. De leds plak ik vast met superlijm. Daarna blijf ik superlijm (de gel-achtige variant) toevoegen zodat er een lensachtige bobbel overblijft.

De draadjes verdwijnen in de neus. Plaats voldoende.

Later blijkt dat ik iets meer ruimte nodig heb, de meest rechtse ruimte in de cabine is nodig voor een montage van een stuk spatbord.

De aanhanger  heeft eenvoudige 0603 leds naast elkaar zitten. Ook hier de superlijm gel om een een geheel van te maken.

Dit valt toch best mee. 0603 leds dwars op de stokjes, draadjes er langs.

Ook al goed te zien: de ruimte voor de motor.

Hier moest wel wat freeswerk aan te pas komen. Ik had nog een MicromodellBau KG-1048-S liggen. Die paste er bijna tussen. Een deel van het metaal moest weg. Daarna paste de asjes in de oorspronkelijke gaatjes.

De schakelaar onder de kap aan de voorkant.

De reserveband moest er ook deels aan geloven. Achteraf is er niets van te zien. Het frezen van het metaal, plastic en rubber geeft wel een zooitje!

Het motortje kon eenvoudig met superlijm worden vastgezet tussen de balken.

ik heb lang gezocht naar een goede plaats voor de oplaadpennen. Uiteindelijk toch maar binnen in de auto gemaakt. De 3,7V 600 mAh accu zal toch wel niet zo vaak leeg raken…

De accu past precies in de breedte van de auto.

aan de achterkant van de accu de omgebogen pennetjes van de stekkerverbinding voor de aanhanger.

De verschillende leds krijgen allemaal een verschillende weerstand. Ik heb dit rijtje haakse pennen gebruikt om de weerstanden vooraf te solderen. Als je plaats hebt is dit een aanrader!

De decoder past mooi achterin bovenop de weerstanden. Om kortsluiting te voorkomen doe ik er een stukje karton tussen.

Zie je nu hoe gemakkelijk de verschillende uitgangen worden aangesloten op de rij pennen.

De aanhanger heeft vier aansluitingen nodig. Door het stekkertje worden ze loskoppelbaar. Alle draden zijn zwart, ik zoek later wel uit welke waar moet zitten.

De knippers zijn heel subtiel

Het stuur bleek een uitdaging. Ik dacht ze te bestellen maar toen bleek dat de breedte maat helemaal niet te koop was. Wat nu? Zelf maken dus. Na wat eerste experimenten met polystyreen en printplaat heb ik toh maar eens geprobeerd iets met messing te maken. Let op: ik heb hier geen ervaring mee. Het is gelukkig een lang paasweekend want het kost me een volledige dag.

Asje (van de voorwielen) is 1 mm. de busjes soldeer ik haaks op elkaar (best lastig blijkt). Ik vijl de busjes nog wat af om ze dichter bij elkaar te krijgen. Samen zitten ze op een strookje messingwat ik gebruik om slepers te knippen.

De liggers soldeer ik aan de vertikale assen. De ligger aan de voorkant kan nu nog los. Daar doe ik straks een paar stukjes krimpkous op.

De breede van het hele ding is 22 mm.

Het bepalen van de plaats van het stuur is zoals gewoonlijk een zeer tijdrovende klus. Het vijlen moet door metaal en kost daardoor meer tijd. UIteindelijk ben ik toch te ver gegaan en moest dus een stukje er in plakken.

Dit geeft wel weer een mooi vlak om het stuur te lijmen (gewoon superlijm)

Het stuur is te hoog. Misschien laat ik het wel zo…

Om de sleper vast te kunnen zetten wil ik een schroef gebruiken. Ik krijg het niet voor elkaar om een schroefdraad in het messing te maken. Ik heb nu een stukje printplaat gebruikt. Dat is zacht genoeg.

De wielen kunnen bijna helemaal vrij draaien. Nu lopen ze alleen vast tegen de balken, dat zal geen probleem zijn.

Ik vind het een geslaagd experiment. De volgende keer moet het  wel iets kleiner worden.

Een stadsbus van Brekina in opdracht van Jake van Kaye was de bouwklus voor april. Jake wilde graag een bus op basis van een Brekina Mercedes Benz O305.

Wat een mooi model! Zeer netjes gedetailleerd en afgewerkt. Afgeleverd in een mooie bewaardoos. Met name de verlichting is prima geschikt om te voorzien van LED’s.

Het slopen was niet eenvoudig, voor zaten “sleuteltjes” in de vorm van de onderste koplampen en de bumper. Achter moest de nummerplaatverlichting er uit. De nep uitlaat van de bodem van de bus komt door de achterkant naar buiten. Hier en daar zat de bus vastgelijmd. Eerst maar eens begonnen met het slopen van alle stoelen.

Dan het passen van de onderdelen. Ik heb nu voor het eerst de beschikking over LiPO accu’s. Dit 600 mAh model  past erg fijn precies op de bodem van de bus.

Uitendelijk heb ik een andere motor ingebouwd dan tijdens het passen. Dit is een model van MicroModelBau. Het stuur was zoals bekend een gepuzzel. Er moest behoorlijk wat worden weggeslepen om ruimte te maken voor de sturende wielen.

De bijgeleverde wielen pasten niet op de asjes van het stuur dus heb ik de grijze wielen van het stuur rood gemaakt.

De bijgeleverde plastic banden zijn veel te hard, die zijn vervangen door rubber banden.

De achterbanden zijn ook vervangen. De bus rijdt toch nooit op de binnenste banden dus daar heb ik de orgineel plastic banden laten zitten. Wel afgeschuurd omdat ze iets groter waren.

De gebruikelijke lakdraaden chaos was ook nu weer onvermijdbaar.

De koplampen konden blijven zitten. De glaasjes zijn erg mooi gedetailleerd met vertikale lijntjes en een “chrome” ring. Er komt genoeg licht doorheen als ik relatief grote witte LED’s gebruik. Om te voorkomen dat de kap doorschijnt wordt plak ik er een stukje zwarte kunststof tussen met een gaatje achter de lampingang.

de knippers aan de buitenkant. Ik heb voor iets meer oranje gekozen en niet te gele knippers

De knippers achter staan ook aan de buitenkant.
De remlichten zijn prima te zien door het geverfde glaasje heen.

Het inbouwen van de decoder is niet moeilijk als je er al een paar gedaan hebt 🙂

Het kabelboompje naar het dak voor de verlichting heb ik met wat krimpkous bebundeld. Aan het dak zitten de weerstanden in een krimpkousje.

Onder de bus zit links de schakelaar. Naar voren is aan. Als je hem meer dan een dag niet gebruikt moet je hem nu echt uitschakelen. Als de LiPO accu te leeg raakt gaat hij stuk.

Recht achter het stuur zit de ontvangstspoel. Door de dubbele bodem kon deze mooi verzonken worden.

Ik maak nu zelf de slepers van een plaatje messing. Is echt heel eenvoudig. Het blijkt ook helemaal niet critisch te zijn. De magneet hangt nu in de stand om te gebruiken op een magneetband.

Over de accu en de wielkappen bij het stuur zit nu zwart karton. Aan de kant van de deur een klein stukje extra voor de zijkant van de accu.

Je ziet dat de meeste passagiers rolstoelgebruikers zijn 🙂

zonder en met licht.

Het instellen van de decoder was zo gedaan met jDinamoCC2. Wat een goede software is dit toch!

Basis instellingen, decoder adres=1, 1 Lipo van 3,7 V. Minimum is 3,0 in plaats van de foutief aanbevolen 2,7V

Head = voor (X0 op 12%) en achter (X1 op 12%)

Brake = X1 op 100%

F1 = groot licht (X0 op 100%)

F2 = binnenverlichting (X2 aan)

Ik gebruik bij lange na niet de maximale snelheid. De bus gaat naar mijn smaak dan veel te snel. Je kan stap 15 wel op 3,5V zetten en dan 0..15 lineair klikken om het maximale bereik terug te krijgen.

Auto brake voor profiel 0 aangezet, de rest is standaard.

EMF timeout op 8, de motor heeft een behoorlijke zelfinductie daardoor moet er even gewacht worden op de EMF meting.

Het resultaat